İnsanoğlunun, insan-kızının da olabilir pek tabii, bir huyu var, konuşmayı çok seviyor. Konuştukça açılıyor, atıp atıp tutuyor, tutmasa da varsayıyor ama illa konuşuyor. Aslı astarı, kimin nesi, eller ve ceplerin sahipleri, bugünün yarını yokmuşçasına konuşuyor. Konuşmanın kendince bir ritmi var, kaptırınca kayboluyor insan; sonrası da artık fırtına tufan. İki çift laf dediğin başkalarının da belini büker. İşte o zaman bilmek gerekir ki ektiğin şey rüzgarsa, fırtınadan daha iyi bir şey biçmeyi bekleyemezsin; ihanet ektiğin yerden de buğday ya da işe yarar herhangi bir ürün elde etmeyi bekleyemeyeceğin gibi.
Geçen yazdan arta kalanlar, fotoğraflar vs...
Merak edenlere;
Bluz: Topshop / Hırka: Machka / Şort: Tory Burch / Çanta: Anneannemin / Ayakkabılar: Divarese
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder